بررسی تاثیر وزن کوله پشتی بر ظرفیتهای تنفسی دانش آموزان دوره ابتدایی شهر سنندج

زمینه و هدف دانش آموزان یکی از کسانی هستند که بیشترین استفاده را از کوله پشتی برای حمل وسایل مدرسه دارند. هدف از انجام این تحقیق تعیین تاثیر وزنهای مختلف کوله پشتی بر روی ظرفیت های ریوی دانش آموزان دوره ابتدایی است. روش بررسی این مطالعه به صورت قبل و بعد(before-after)که نوعی مطالعه شبه تجربی (quasi experimental)) است در میان 30 نفر از دانش آموزان دختر و پسر دوره ابتدایی شهر سنندج در سال 1391 انجام شد. هر کدام از نمونه ها به مدت 20 دقیقه وزنهای مختلف کوله پشتی (0، 10 و 15 درصد وزن بدن) را در یک روز مختلف بر روی تریدمیل با سرعت 1/1 متر بر ثانیه حمل می کردند. سپس ظرفیت های ریوی آنان شامل ظرفیت حیاتی قوی(fvc)، حجم هوای بازدمی ثانیه اول(fev1) و نسبت این دو با استفاده از دستگاه اسپیرومتر اندازه گیری و ثبت شد، پس از گردآوری داده ها نتایج با استفاده از نرم افزار spss11.5 تجزیه تحلیل گردید. یافته ها بین وزن کوله پشتی مورد استفاده با ظرفیت های fvc و fev1/fvc ارتباط معنی دار یافت شد. مقدار fvc در تمامی اندازه ها در پسران بالاتر از دختران بوده و اختلاف آن بین دوگروه معنی دار نشان داد. میزان fev1 بدون حمل کوله پشتی و سایر اندازه های دیگر این پارامتر تنفسی در دختران بالاتر از پسران بوده و تفاوت این ظرفیت در دو جنس معنی دار نشان داد. نتیجه گیری حمل کوله پشتی با هر وزنی به طور کلی باعث کاهش ظرفیت های ریوی دانش آموزان دوره ابتدایی می گردد، بدیهی است که حمل کوله پشتی های سنگینتر پیامدهای وخیم تری به دنبال خواهد داشت بنابراین باید با اتخاذ راهکارهای مناسب حمل کوله پشتی را در بین دانش آموزان دوره ابتدایی ایرانی حذف نماییم.